น้ำตกเอราวัณชั้น7
เริ่มต้นด้วยน้ำตกเอราวัณชั้นที่ 1
ไหลคืนรัง
เดินกันแป๊บเดียว เพียงครึ่งกิโล ก็ทักทายกับปลายสายธารอันแสนงามหางน้ำตกชั้นที่หนึ่งกันแล้ว ต้อนรับการมาเยือนได้อย่างลิงโลด ขนาดหางๆยังงามซะ แล้วดูนั่นสิ ปลาพลวงเต็มผืนน้ำมรกต อดจะกรี๊ดในใจไม่ได้ ว่าแล้วก็จับภาพฝูงปลาเข้าฉากกันเสียหน่อย
ว่าแต่ว่า วันนี้มันช่างเคราะห์ซ้ำกรรมซัดเสียนี่กระไร มีวันหยุดกับเค้าเพียงวันเดียวก็ดันมาหยุดตรงกับวันออกพรรษาเสียนี่ ถึงแม้จะเป็นวันธรรมดาแต่โอ้ว! คนจะมากไปไหนทั้งไทยเทศ ภารกิจวันนี้แปรเปลี่ยนเป็นงานยากฉับพลันที่จะบันทึกภาพน้ำตกครบทุกชั้นโดยไม่ติดฝูงชน ได้แต่พยายามเฝ้ารอและค้นหามุมหลบคนจนสุดฤทธิ์
ตามติดด้วยน้ำตกเอราวัณชั้นที่ 2
วังมัจฉา
ชั้นแรกประสบความสำเร็จหลบคนได้หลัง
จากรออยู่นานมาก พอเดินมาชั้นที่สองเร่ิมออกอาการหน้ามืดคลายจะเป็นลม นายน้ำฟ้าไม่ได้เมาแดดแต่เมาฝูงชน โฮะ โฮะ โฮะ บร๊ะเจ้า จะเยอะไปไหน แล้วเราจะตั้งกล้องตรงไหนดีนะเออ
ต่อกันที่น้ำตกเอราวัณชั้นที่ 3
ผาน้ำตก
สองชั้นแรกหมดไปหนึ่งชั่วโมง ชั้นสามอยู่ถัดไปไม่ไกลนัก แค่ลัดข้ามสะพานเหนือชั้นสอง เดินต่ออีกหน่อยเดียวก็ถึงแล้ว ชั้นนี้คนไม่เยอะเท่าหนึ่งกับสอง แต่เอราวัณเค้าสวยทุกชั้นมีหรือจะร้างคน กลุ่มฝรั่งสองสามกลุ่มมาจองกระถินปักหลักกันราวกับพาราไดซ์ส่วนตัว เฮ้ ยู ยู หลบไอหน่อยสิเฟ้ยยืนปักหลักกันเชียว รออยู่เป็นนานสองนานพอฝรั่งถอนสมอกลุ่มพี่ไทยก็เฮเข้าฉากกันต่อโดดน้ำกันตูมตาม เอ้า ไหนๆ ก็ไหนๆ ติดคนก็ติดคนล่ะวะครับ
ถัดไกลออกไปคือน้ำตกเอราวัณชั้นที่ 4
อกนางผีเสื้อ
ชั้นนี้ต้องเดินไต่บันไดยาวนับร้อยขั้น ออกแรงขยับเข่าจนแทบสั่นผ่านจุดชมวิวสันเขาที่วิวไม่ค่อยเตะตาเท่าไหร่ ว่าไปเดินยากแบบนี้คนคงถอดใจถอยไปหลาย ชะรอยคงจะมีคนเบาบางเป็นแน่แท้ แต่ผิดคาด ราวกับมีมหกรรมชมอกนางผีเสื้อ ทั้งไทยเทศเฮกันเล่นน้ำสนุกสนาน ไม่เว้นพระเณรยังติดใจเห็นโชว์ลีลาผาดโผนยังกับหลวงจีนวัดเส้าหลิน เนินอกนางฝีเสื้อกลายเป็นสไลเดอร์ชั้นดี
ไอ้กระผมก็ถอดใจนะบัดดล นั่งชมกายกรรมของเหล่าเณรน้อยเณรใหญ่และเหล่าปวงประชาดีกว่า
แต่นแต๊นถึงซะทีน้ำตกเอราวัณชั้นที่ 5
เบื่อไม่ลง
ชั้นนี้สวยจนรักจนหลงเบื่อไม่ลงจริงๆ แต่อดไม่ได้ที่จะเบื่อคน กิจกรรมสุดฮิตที่เห็นตรงหน้าคือนักท่องเที่ยวจะพากันนั่งห้อยขาเท้าแช่น้ำให้ปลาตอด สปาเท้าว่างั้น แล้วจู่ๆก็เกิดเหตุการณ์อัศจรรย์นักท่องเที่ยวก็พากันลุกพลึบกลับหมด ได้แต่ยืนงงตาค้าง กลายเป็นน้ำตกงามไร้คน ถ่ายรูปสบายอย่างเหลือเชื่อ
ในที่สุดก็มาถึงอีกชั้นน้ำตกเอราวัณชั้นที่ 6
ดงพฤกษา
จัดการตั้งกล้องเก็บภาพโดยด่วนแสงจวนหมดแล้ว ไม่มีเวลามากพอจะเดินหามุม ยังเหลือชั้นเจ็ดอีก ทันใดก็มีจนท.ป่าไม้นายหนึ่งโผล่มา พร้อมบอกกับเราว่าขึ้นไปถ่ายชั้นเจ็ดเสร็จรีบกลับลงข้างล่างนะครับ ถูกแล้ว ที่นี่พอตกเย็นแบบนี้จนท.จะไล่ต้อนนักท่องเที่ยวให้ทยอยกลับลงไป อนุญาตให้อยู่เล่นน้ำต่อได้ที่ชั้น 1และ2 จนหกโมงเย็นก็จะปิดหมด
เราคือผู้พิชิตน้ำตกเอราวัณชั้นที่ 7
ภูผาเอราวัณ
โอ้เย้ ในที่สุดก็ถึงเสียทีเอราวัณชั้นเจ็ด เบ็ดเสร็จใช้เวลาไปกว่า 5 ชั่วโมง สี่โมงแล้ว แต่ว่าแดดหมดเกลี้ยงไปนานแล้ว white balance เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เอาล่ะครับขอกดชัตเตอร์บันทึภาพภูผาเอราวัณเป็นที่ระลึกเสียหน่อยก่อนเก็บกล้องจ้ำอ้าวลงพื้นล่าง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น